Trauma nije faul na utakmici, nego povreda noge - tjera da se odvojimo od dijelova sebe koji su povrijeđeni, zato što je bolno kada 'gazimo' hodajući s njima.

Trauma vas ne čini jačim, trauma vas čini - traumatizovanim. Ako se desilo bilo šta zbog čega ste osjetili bol, tugu, strah, strepnju, bilo koju intezivno neprijatnu emociju, a onda ste to “progutali”, “suzu nijeste pustili”, i više ništa nijeste osjećali... Nijeste zbog toga jači. Anestezirani ste. Potisnuli ste. Napravili ste unutrašnji rascjep između onoga što Vaše biće zna da mu treba, i onoga što Vaš um smatra prihvatljivim.


Oslobodite sebe tiranije unutrašnjeg vjerovanja da morate i trebate da podnosite sve, da bi neko drugi validirao vašu vrijednost, i udijelio vam epitet “jak(a)”.